ಮುಗ್ಧ ಅನಿಸಿಕೆ

ಊರು ಕೇರಿಗಳ ಉರಿಯ ಬಿಸಿಲಿನಲಿ
ಬರಿಯ ಕಾಲಿನಲಿ ದಿನವೂ ಅಲೆದಾಡಿ
ಎಂಜಿಲು ಸಿಗದೆ ಗಂಟಲು ಒಣಗಿ
ದೇಹವೆ ಸುಟ್ಟು ಕರಕಲು ಆಗಿ
ತ್ರಾಸದಿ ಇರಲು ಮೋಡವು ಕರಗಿ
ಮಳೆ ಸುರಿದು ಬಾಯಿಗೆ ನೀರು ಹರಿದ ಹಾಗೆ

ಅನಿಸಿತು ಆ ಮೊದಲ ಚುಂಬನ

ಮಂಜಿನ ಗಡ್ಡೆಯ ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯ
ಪಾದರಸವನೂ ಜಡವಾಗಿಸುವ ಚಳಿಯ
ಬಟ್ಟೆಯೇ ಇಲ್ಲದೆ ದಾರಿಯೇ ಕಾಣದೆ
ರಕ್ತ ಬೆವರುಗಳೇ ಹೆಪ್ಪಾಗಿ ಹರಿಯದೆ
ಕಣ್ಣಿನ ನೀರು ಕೆನ್ನೆಯ ಕೆಳಗಿಳಿಯದೆ ನಡುಗುವಾಗ
ಮಿಂಚು ಬಡಿದು ಬೆಂಕಿ ಹಿಡಿದು ಚಳಿಯನೋಡಿಸಿ ಉರಿದ ಹಾಗೆ

ಅನಿಸಿತು ಆ ಮೊದಲ ಆಲಿಂಗನ

ಮನೆಯಿರದೆ ಇರಲು ನೆಲೆಯಿರದೆ
ಉಡಲು ಉಡುಪಿರದೆ ತಿನ್ನಲು ಕೂಳಿರದೆ
ರಸ್ತೆಯ ದಾಸಯ್ಯ ಮಾಡಲು ಸಂಪಾದನೆಯೇ ಇರದೆ
ಮಲಗಲು ಹಾಸಿರದೆ ಕಾಣಲು ಕನಸಿರದೆ
ಇನ್ನೇನು ಹೆಣವಾಗಿ ಮಣ್ಣಾಗುವಾಗ
ಅರಮನೆ ಹೊಕ್ಕು ಮಹಾ ರಾಜನಾದ ಹಾಗೆ

ಆಯಿತು ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನ ಆಗಮನ